به گزارش روش سئو پژوهشگران دانشگاه ˮام.آی.تیˮ، نوعی ابزار چاپ ۳بعدی ابداع نموده اند كه می تواند به انتخاب درمان مناسب برای افراد مبتلا به سرطان كمك نماید.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از ام.آی.تی نیوز، پژوهشگران دانشگاه “ام.آی.تی”(MIT) با كمك فناوری چاپ ۳بعدی، یك ابزار ریزسیال جدید ابداع نموده اند كه درمان های سرطان را روی یك بافت تومور شبیه سازی می كند. با این روش، پزشكان می توانند قبل از به كار بردن هر دوز دارو، واكنش افراد به درمان های گوناگون را به صورت انفرادی بررسی نمایند.
هم اكنون، آزمایش درمان های سرطان، مبتنی بر آزمون و خطا هستند و امكان دارد بیماران، تحت درمان های زمان بر و طاقت فرسا قرار بگیرند تا شاید یكی از آنها كارساز باشد. نوآوری های جدید در زمینه كشف دارو، پرورش تومورهای مصنوعی را برای آزمایش داروها روی انواع خاص سرطان شامل می شوند اما این روش ها به هفته ها زمان نیاز دارند و برای آرایش بیولوژیكی بیمار كه بر كارآیی درمان موثر است، به حساب نمی آیند.
ابزار پژوهشگران ام.آی.تی كه كار چاپ سه بعدی را در طول حدودا یك ساعت انجام می دهد، یك تراشه با سه “دودكش” استوانه ای است كه از روی سطح آن قرار دارند. این ورودی های دودكش مانند، در واقع برای ورود و تخلیه مایعات و همینطور حذف حباب های ناخواسته هوا مورد استفاده قرار می گیرند. بافت های تومور در محفظه ای قرار می گیرند كه به شبكه ای از كانال های ارسال كننده مایعات به بافت متصل است. پزشكان می توانند از روش های تصویربرداری جهت بررسی چگونگی واكنش بافت به داروها استفاده كنند.
در این پژوهش، از نوعی صمغ سازگار با محیط زیست استفاده شده كه در گذشته برای كاربردهای دندانپزشكی به كار می رفت و می تواند زنده ماندن بافت را برای مدت طولانی تضمین كند. باآنكه ریزسیالات سه بعدی پیشین، برای آزمایش داروها، امیدواركننده بودند اما مواد شیمیایی موجود در صمغ آنها معمولا سلول ها را به سرعت از بین می برند. پژوهشگران، تصاویر میكروسكوپی فلورسنتی تهیه كردند كه نشان داده است ابزار آنها موسوم به “پلتفرم تحلیل تومور” (TAP) می تواند بیشتر از ۹۰ درصد بافت تومور را برای حداقل ۷۲ ساعت و شاید بیشتر، زنده نگه دارد.
از آنجائیكه ساخت این ابزار سه بعدی، ساده و كم هزینه است، می توان آنرا به سرعت در تنظیمات بالینی به كار برد و از آن، برای نگهداری چندین نمونه بافت بهره برد.
“لوئیس فرناندو ولاسكوز گارسیا” (Luis Fernando Velásquez-García)، از نویسندگان این پروژه اظهار داشت: استفاده از ابزار ما در هر نقطه از جهان امكان دارد. پزشكان در آینده می توانند یك چاپگر سه بعدی داشته باشند و ابزار مورد نظر خویش را چاپ كنند. آنها می توانند كمی از بافت های سرطانی فرد بیمار را در این ابزار بگذارند و تومور را زنده نگه دارند تا چندین آزمایش را به صورت همزمان روی آن انجام دهند و درمان مناسب بیمار را انتخاب كنند.
این پژوهش، در مجله “Journal of Microelectromechanical Systems” به چاپ رسید.
