روش سئو: ستاره شناسان با رصد شراره های خورشیدی غیرعادی از یك سیاره جوان كه در فاصله بسیار دوری از زمین باز قرار دارد، به دنبال كشف چگونگی شكل گیری سیاره های فراخورشیدی هستند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، گروهی از اخترشناسان مستقر در دانشگاه “وارویك”(Warwick) یك فعالیت غیرعادی را از یك سیاره فراخورشیدی نسبتا كوچك مشاهده كرده اند كه آنها را گیج كرده و به فكر فرو برده است.
این رصدها بخشی از یك برنامه برای شناسایی و درك بهتر سیاره هایی است كه به دور ستاره های دیگر در نزدیكی خورشید خودمان می چرخند.
شراره عظیم در یك بسته كوچك
رصد این شراره ستاره ای توسط اخترشناسان حاوی ۳ نكته مهم است: (۱) بزرگترین شراره ستاره ای است كه در یك ستاره جوان تر دیده می شود(۲) بار مثبت یا بار منفی تابش ماوراء بنفش این شراره نامشخص اما حیاتی می باشد و (۳) رفتار انفجاری آن می تواند با محاصره مواد سیاره ای با اشعه ایكس بر احداث سیاره تاثیر بگذارد.
نام این آشوبگر كوچك “NGTS J121939.5-355557″، یك ستاره تیپ M جوان گذاشته شده است كه حدودا ۶۸۵ سال نوری از سیاره ما فاصله دارد.
این فعالیت به سبب جابجایی ها در میدان مغناطیسی اتفاق می افتد كه منجر به انتشار گسترده انرژی میگردد.
اگرچه پدیده “انقباض های گرانشی” پدیده ای طبیعی است، اما دیدن آن در یك ستاره PMS”” شگفت آور است، به این معنا كه هنوز به اندازه كامل نرسیده است.
دانشمندان این شراره عجیب را از تلسكوپ “NGTS” واقع در كشور شیلی رصد كردند.
ماهواره ای كه تنها به هدف پیدا كردن سیاره های فراخورشیدی تولید شده است، بعضی از نور و اشعه هایی كه در طول شراره ستاره ای پخش میگردد را شكار كرد. “جیمز جكمن”، دانشجوی Ph.D دانشگاه وارویك و همكارانش توضیح دادند كه چگونه این فعالیت، فهم ما از رفتار ستاره PMS را مختل می كند.
آنها می گویند: این یك ستاره فوق العاده جوان است و تنها حدود ۲ میلیون سال عمر دارد. ما آنرا یك كودك می انگاریم، چونكه احیانا برای دهها میلیارد سال دیگر به زندگی خود ادامه می دهد. بدین سبب هم اكنون در حال درنوردیدن آغازین درصد از عمر خود است.
حتی اگر این ستاره حدود ۲۰۰۰ درجه خنك تر از خورشید ما باشد، حدودا هم اندازه با آن است، اما برای یك ستاره M، اندازه بسیار بزرگی است.
انحراف در رفتار
به گفته “جیمز جكمن”، رصد این شراره، راه خیلی از سوالات جدید در مورد رفتار ستاره های دوردست را باز كرده است.
وی اظهار داشت: این ستاره معمولا ستاره ای بود كه فعالیت كمی از خود نشان می داد و روشنایی ثابتی داشت. اما در آن شب خاص، ما متوجه شدیم كه ناگهان برای چند ساعت، هفت برابر روشن تر از حد طبیعی خود شد كه برای این ستاره خیلی زیاد است و پس از آن به حالت عادی برگشت.
وی اضافه كرد: ما این نوع شراره ها را در هیچ ستاره ای كوچك تر از خورشید نمی بینیم. در خورشید ما، شما می توانید مطالعات فوق العاده دقیقی در مورد این نوع فعالیت انجام دهید. اما تعمیم این درك به ستاره های دیگر دشوار است، چونكه داده های مورد نیاز، در دسترس نیست.
به لطف ماموریت های بزرگی مانند ماموریت “گایا” كه در اوایل سال جاری آغاز به كار كرد، ما به تصویر واضح تر و كامل تری از شراره ستاره ای رسیده ایم.
اطلاعات مربوط به این مطالعه مجله نجومی MNRAS انتشار یافته است.
