روش سئو: شب گذشته در قسمت سیزدهم برنامه تلویزیونی نمایش استعداد ایرانی ها موسوم به ˮعصر جدیدˮ شركت كننده ای به نام ابوالفضل صابری مختاری شركت كرد كه مدعی بود برای نخستین بار در دنیا می خواهد میوه را به بدن خود بچسباند. اما چه چیزی در بدن این گونه افراد سبب می شود كه اشیا به بدن آنها بچسبد؟
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا، مغناطیس انسانی به توانایی مورد ادعای بعضی از اشخاص اطلاق می شود كه در آن، اجسام جذب پوست بدن آنها می شود. به افرادی كه بگفته خودشان دارای چنین توانایی هستند “آهن ربای انسانی” گفته می شود.
هر چند بیشتر این افراد قادر هستند اجسام فلزی را به پوست خود بچسبانند، با این وجود همانطور كه در برنامه شب گذشته “عصر جدید” دیده شد، علاوه بر فلز؛ اجسامی از جنس های گوناگون همچون شیشه، سرامیك، چوب و پلاستیك باز امكان چسبیدن به پوست این افراد را دارند. افزون بر این، اجسام بدون خواص فرومغناطیس همچون برنج و آلومینیوم باز چنین قابلیتی دارند.
از نظر علمی هیچ كدام از ادعاهایی كه در ارتباط با داشتن نیروی مغناطیسی در بدن انسان می شود، صحیح نبوده و این مساله هیچ ارتباطی با نیروی مغناطیس ندارد، بلكه تنها نوعی سوءبرداشت از فیزیك و مفاهیم آن است. در واقع این پدیده به سبب پوست چسبنده این افراد رخ می دهد.
به اعتقاد دانشمندان اگر شخصی قادر باشد علاوه بر فلز، اجسام غیرفلزی را باز به بدنش بچسباند، این پدیده ارتباطی با نیروی مغناطیس ندارد.
میدان مغناطیسی
“بنجامین رادفورد” جهت بررسی میدان مغناطیسی چنین افرادی از قطب نما بهره برده و سپس بررسی، اعلام نمود كه این افراد در واقع فاقد میدان مغناطیسی هستند. این آزمایش نشان داد كه این پدیده به سبب اثرات فیزیكی دیگری رخ می دهد. خیلی از دانشمندان و طرفداران دانش همچون “جیمز رندی” بر این عقیده اند كه پوست چسبناك و چسبنده این افراد عامل اصلی این پدیده است.
“ناتالی والچوور” یكی از محققان این پدیده یك مقاله در سال ۲۰۱۱ در مورد وجود افراد مغناطیسی نوشت و در آن مقاله پسربچه ۷ ساله صربستانی به نام “بوگدان” كه دارای چنین قابلیتی بود مورد بررسی قرار داد. بگفته والچوور، بوگدان توانایی جذب چیزهایی مانند وسایل ساخته شده از نقره، دستگاه كنترل از طریق دور، بشقاب و حتی ماهیتابه های بزرگ را داشت.
“بوگدان” انسان ویژه ای است اما در این عرصه تنها نیست. تعداد زیادی از مردم دنیا این قدرت مغناطیسی را دارند. اما آیا واقعاً این قدرت، مغناطیسی است؟ خواندن این گزارش را برای دریافتن همه چیز در مورد “افراد مغناطیسی” ادامه دهید.
همانطور كه گفته شد از نظر علمی چیزی بعنوان میدان مغناطیسی و مغناطیس در بدن این افراد وجود ندارد. پاسخ ساده ای كه “والچوور” باز به این سوال داد.
فیلم های افراد مغناطیسی
فیلم های خیلی از این افراد در سرویس های اشتراك ویدئو بعنوان مدركی در خصوص وجود “افراد مغناطیسی” به اشتراك گذاشته می شوند، اما این ادعا حقیقت ندارد. چونكه این افراد در همه ویدئوها هنگام چسباندن چیزی به خودشان اندكی به سمت عقب خم می شوند. در صورتیكه اگر واقعاً جذب مغناطیسی وجود داشته باشد، فرد باید بتواند به راحتی به جلو خم شود.
همین طور وجود میدان مغناطیسی در بدن این افراد با وسایلی نظیر قطب نما قابل آزمایش است كه محققان با استفاده از همین وسایل وجود میدان مغناطیسی در بدن این افراد را رد كرده اند.
پوست چسبنده
افرادی كه می توانند چیزهای زیادی را به بدن خود بچسبانند در واقع فقط پوست چسبنده ای دارند، نه میدان مغناطیسی. برای اینكه آنها اشیای غیر فلزی كه جذب میدان مغناطیسی نمی شوند را باز به بدن خود می چسبانند.
سطح صاف
همانطور كه می دانید شیشه مغناطیسی نیست. اما وقتی یك قطعه شیشه ای صاف و یك قطعه فلز مسطح به بدن این افراد می چسبد، چه چیزی در آنها مشترك است؟ پاسخ دارا بودن سطح صاف در هر دو شیء است. چنان كه در برنامه “عصر جدید” باز دیده شد كه اجسام فقط به قسمت های صاف بدن آقای مختاری می چسبید و حتی در تلاشی كه امین حیایی برای چسباندن یك شیء به نوك بینی وی داشت، ناكام ماند.
محققان می گویند ظاهراً بدن این افراد خاصیت مشترك و مشابهی دارند و آن، دارا بودن پوستی بسیار صاف است كه موجب می شود همه چیز روی بدن آنها بچسبد. اغلب این افراد مغناطیسی! دارای پوستی صاف و سینه های بی مو هستند.
گواه این ادعا باز زمانی بود كه آقای مختاری نشان داد به سبب مو دار بودن صورتش، قاشق و دیگر اشیا به صورتش نمی چسبد و از امین حیایی خواست تا اشیا را به پیشانی بدون موی وی بچسباند.
چسبندگی
اما چطور این چسبندگی های شدید را كه فقط بعضی از مردم آنرا دارند توضیح دهیم؟
“گابور سومورجای” دانشمند برجسته و استاد شیمی دانشگاه “كالیفرنیا-بركلی” می گوید: توضیح این مسئله در میزان چربی پوست این افراد نهفته است. اساساً اگر شما می توانید اشیای زیادی را به بدن خود بچسبانید، این بدان مدلول است كه شما پوست چربی دارید.
پوست چرب
“ناتالی والچوور” یكی از محققان این پدیده توضیح می دهد كه چربی روی پوست انسان دارای انرژی بسیار پایین سطحی است در حالیكه فلزات دقیقاً برعكس هستند و انرژی سطحی بالایی دارند. چیزهایی كه انرژی سطحی بالایی دارند تمایل دارند به حالت انرژی پایین تر بروند. بدین سبب به سبب همین تمایل، به پوست بدن این افراد كه انرژی سطحی پایینی دارد می چسبند.
اصطكاك
یكی از چیزهایی كه در فوق به آن اشاره شد، خم شدن رو به عقب این افراد در هنگام چسباندن اشیا به خود است كه دلیل آن اصطكاك و مقاومت در مقابل گرانش زمین است.
افرادی كه اشیای مختلف را به خودشان وصل می كنند، معمولاً كمی به عقب خم می شوند و یك دلیل برای آن وجود دارد. این كار مقدار نیروی اصطكاك حاصل از كشیده شدن جسم به سبب گرانش را می كاهد و سبب می شود كه اشیا سقوط نكنند.
سبوم (چربی پوست)
ظاهراً “سبوم” كه چربی تولید شده توسط غدد چربی موجود در پوست بدن است باز در خاصیت خاص بدن افراد مغناطیسی نقش دارد.
همه پستانداران در زیر پوست خود دارای غددی هستند كه چیزهای چربی موسوم به “سبوم”(sebum) را ترشح می كنند. پوست بعضی افراد امكان دارد مقدار زیادی چربی ترشح كند، بطوریكه این امكان را به آنها می دهد كه تا زمانی حمام نكرده اند بتوانند اشیا را به پوست خود بچسبانند.
پس معلوم شد كه اصطلاح “مرد مغناطیسی” حقیقت علمی ندارد.
حس ششم در انسان!
جالب است بدانید یك مطالعه نشان داده است كه انسان ها امكان دارد به یك حس جدید دسترسی پیدا كنند كه احتمالاً مغناطیسی است. بگفته پایگاه “Live Science” انسان ها امكان دارد یك حس ششم داشته باشند چونكه محققان دریافته اند انتقال یك پروتئین موجود در شبكیه انسان به مگس میوه، توانایی تشخیص میدان های مغناطیسی را به مگس های میوه می دهد.
ظاهراً این پروتئین همان چیزی است كه امكان مهاجرت حیوانات را به آنها می دهد. تحقیقات گذشته نشان داده است كه حیواناتی مانند لاك پشت های دریایی و پرندگان مهاجر با استفاده از توانایی تشخیص میدان مغناطیسی زمین قادر به درك فضایی بصری و مهاجرت و مسیریابی هستند.
تحقیقاتی در گذشته نشان داده بود كه انسان ها توانایی درك و حس میدان مغناطیسی را ندارند، اما تحقیق جدید انجام شده توسط “استیون رپرت” سبب شده است كه این یافته های قدیمی در هاله ای از ابهام قرار بگیرند.
“رپرت” یك متخصص نورولوژیست، تحقیقاتی را با استفاده از مگس میوه انجام داد تا احتمال این كه آیا انسان ها می توانند میدان مغناطیسی را احساس كنند آزمایش كند. وی سپس انتقال یك پروتئین از شبكیه چشم انسان به مگس های میوه وحشی دریافت كه آنها توانایی احساس میدان مغناطیسی را یافته اند.
