به گزارش روش سئو پژوهشگران دانشگاه ˮساسكسˮ با همكاری پروفسور ˮعلی نخودچیˮ دانشمند ایرانی این دانشگاه، سیستم جدیدی برای دارورسانی ابداع نموده اند كه در آن از فناوری چاپ سه بعدی و میادین مغناطیسی استفاده می شود.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، شاید پزشکان بزودی بتوانند با کمک یک کپسول چاپ سه بعدی که به واسطه میادین مغناطیسی کنترل می شود، همه مراحل درمان را مدیریت کنند.
دانشمندان حوزه مهندسی و داروسازی “دانشگاه ساسکس”(University of Sussex) با همکاری پروفسور “علی نخودچی”(Ali Nokhodchi)، رئیس آزمایشگاه پژوهش های دارویی دانشگاه ساسکس، یک سیستم قابل کنترل از راه دور ابداع نموده اند که می تواند به دارورسانی مطلوب کمک نماید. این دانشمندان از فناوری چاپ سه بعدی و تحریک مغناطیسی بهره برده اند و توانسته اند ثابت کنند که می توان دارو را با کمک میادین مغناطیسی که قادر به مهار تکثیر سلول های سرطانی در شرایط آزمایشگاهی هستند، کنترل کرد.
با این که این پژوهش هنوز در مراحل ابتدایی خود به سر می برد اما دانشمندان تلاش دارند سیستمی ابداع کنند که می تواند دارورسانی را با کمک ابزار خارجی مانند آهن ربا، در قسمت های مورد نظر بدن انجام دهد. این فناوری، امکان استفاده از دارو را در محل صدمه دیده بدن فراهم می آورد.
این گروه پژوهشی باور دارند که شاید دارورسانی هدفمند با این سیستم بتواند عوارض جانبی مضر روش هایی مانند شیمی درمانی را که به سلول های سالم مجاور هم صدمه می رسانند، برطرف کند. همینطور این سیستم، سطحی از کنترل را عرضه می دهد که می تواند از بدن در مقابل دوز نامناسب دارو که دلیل اصلی عوارض جانبی منفی است، محافظت کند.
“کجینگ شی”(Kejing Shi)، پژوهشگر دانشگاه ساسکس و نویسنده ارشد این پژوهش اظهار داشت: این ابزار با رساندن دارو به یک ناحیه مشخص و انتشار آن در دوزهای متفاوت، امکان شخصی سازی درمان را فراهم می آورد. نتایج بررسی ما نشان می دهند که این ابزار می تواند یک روش ایمن، بلندمدت، تحریک پذیر و قابل استفاده مجدد را برای درمان بیماری هایی مانند سرطان فراهم آورد.
پروفسور نخودچی اظهار داشت: این ابزار با توزیع مطلوب دارو و کمک به جذب آن در ناحیه و سطح سلولی مورد نظر، کارآیی و ایمنی درمان را زیاد می کند. این ابزار را می توان برای درمان سرطان، دیابت، درد و سکته قلبی در بیمارانی به کار گرفت که از درمان یکنواخت و غیرقابل تنظیم خود رنج می برند.
دارورسانی مکرر به قسمت خاصی از بدن، با فعال و غیرفعال کردن میدان مغناطیسی مورد استفاده، امکان پذیر است. تغییر شدت میدان مغناطیسی در این سیستم، باعث انتشار دوزهای متفاوتی از دارو می شود. بررسی های درون کشتگاهی نشان می دهند که هرچه میدان مغناطیسی مورد استفاده قوی تر باشد، میزان داروی توزیع شده، بالاتر و اثر آن در رشد سلول، بیشتر است.
دکتر “الیزابت رندون مورالس”(Elizabeth-Rendon Morales)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: تنظیم درست عملکرد این سیستم، به آن امکان می دهد تا دارو را در دوزهای متفاوتی توزیع کند و امکان درمان شخصی سازی شده را فراهم آورد.
این پژوهش، در مجله “Colloids and Surfaces” به چاپ رسید.
