به گزارش روش سئو یك گروه بین المللی از پژوهشگران، نوعی بینی الكترونیكی ابداع نموده اند كه می تواند گوشت فاسد را از گوشت تازه تشخیص دهد.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، دانستن این نکته که چه زمانی غذا ایمن نیست، می تواند از هدر رفتن غذا پیشگیری کند. به تازگی شاهد ابداع سنسورهای کوچکی بوده ایم که می توانند زمان فاسد شدن غذا را اطلاع دهند. حالا یک گروه بین المللی از دانشمندان، چاره دیگری را برای این کار عرضه کرده اند. آنها یک بینی الکترونیکی ابداع نموده اند که مبتنی بر بارکدهای تغییر رنگ است و امکان ردیابی تازگی گوشت های متفاوت را فراهم می آورد.
سرپرستی این گروه پژوهشی را “دانشگاه صنعتی نانیانگ”(NTU) سنگاپور بر عهده دارد. آنها در این پژوهش، بر گازهایی متمرکز شده اند که با آغاز پوسیدگی گوشت تولید می شوند.
این چاره در واقع با الهام از بینی پستانداران طراحی شده است که در آن، این نوع گازها به گیرنده هایی متصل می شوند که سیگنال هایی را تولید می کنند که به مغز انتقال می یابند و باعث می شوند که ما آنها را بعنوان بوی پوسیدگی گوشت بشناسیم.
بینی الکترونیکی به جای این گیرنده ها، مجموعه ای از ۲۰ میله را شامل می شود که از کیتوسان و یکی از مشتقات سلولز تشکیل شده است. این مواد با رنگ های متفاوتی بارگیری شده اند.
هنگامی که گازها توسط گوشت پوسیده تولید می شوند، این سیستم با تغییر رنگ واکنش نشان داده است و الگوهای منحصر به فردی را بوجود می آورد که می توان آنها را بعنوان امضای متمایز حالت های متفاوت گوشت در نظر گرفت.
پژوهشگران در کنار بارکدهای تغییر رنگ، یک الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی هم ابداع نموده اند که بارکدها را می خواند. این الگوریتم با کمک یک کاتالوگ از تصاویر بارکدها و الگوهای رنگ متفاوت آموزش داده شده است. بوهای متفاوت می توانند با سطوح متفاوت تازگی در ارتباط باشند.
پژوهشگران با بارگذاری این الگوریتم هوش مصنوعی در تلفن همراه و نصب بارکدها روی لایه بسته بندی مرغ، ماهی و گوشت توانستند از روش جدید خود برای ارزیابی تازگی گوشت های متفاوت استفاده کنند. بینی الکترونیکی در این آزمایش توانست گوشت فاسد را با ۱۰۰ درصد موفقیت و گوشت تازه و کمی تازه را با ۹۶ تا ۹۹ درصد دقت تشخیص دهد. دقت این بینی الکترونیکی به صورت کلی ۹۸/۵ درصد تخمین زده شد.
پروفسور “چن ژیاودانگ”(Chen Xiaodong)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این بارکدها به مشتریان کمک می کنند تا مطمئن شوند که محصول مورد نظر آنها هنوز برای مصرف مناسب است؛ بدین ترتیب از نظر هزینه هم صرفه جویی می شود. این بارکدها قابل تجزیه زیستی و غیرسمی هستند؛ بنابراین می توان آنها را برای اطمینان از کیفیت همه بخش های زنجیره غذایی به کار گرفت.
پژوهشگران امیدوارند که بتوانند این سیستم را برای ارزیابی همه انواع مواد غذایی قابل فاسد شدن به کار بگیرند.
این پژوهش، در مجله “Advanced Materials” به چاپ رسید.
منبع: howtoseo.ir
