به گزارش روش سئو یک خمیر خود ترمیم شونده باکتریایی امکان دارد چاره ای برای هزینه های عظیم حفظ و نگهداری و مرمت ابنیه تاریخی باشد.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، قدمت خیلی از مشهورترین بناهای قاره اروپا بیشتر از هزار سال است. باآنکه این گواهی بر بعضی از مواد فوق العاده محکم و پایدار می باشد که توسط افرادی مانند رومیان باستان استفاده شده است، اما حفظ این بناهای تاریخی موضوعی است که به صورت فزاینده ای چالش برانگیز و هزینه بر است.
حالا محققان به یک چاره بالقوه رسیده اند که یک خمیر باکتریایی خود ترمیم شونده است و توانایی ترمیم مجدد ساختارهای سنگی باستانی را دارد.
لازم به ذکر است که فقط در اتحادیه اروپا هزینه نگهداری از پل های تاریخی هر ساله بالغ بر چهار تا شش میلیارد یورو هزینه دارد که البته برآوردها نشان داده است جایگزینی این پل ها با سازه های جدید حداقل ۴۰۰ میلیارد یورو هزینه در بر خواهد داشت. چنین مبالغ هنگفتی دانشمندان را بر آن داشته است تا به دنبال روشی باشند که بتواند پل ها و سازه های دیگر را بهبود بخشد و تحقیقات آنها به سمت تولید این خمیر باکتریایی رفته است.
تحقیقاتی مانند مطالعه اخیر محققان دانشگاه “بث”(Bath) نشان داده است که بتن آغشته به هاگ های باکتری در نهایت به شکل “کلسیت”(calcite) سخت می شود و یک بتن خودترمیم کننده بوجود می آورد که ترک های ساختمان های قدیمی را ترمیم می کند.
حالا تیمی از یک پروژه اروپایی به نام “ژئوهیل”(Geoheal) اخیرا با استفاده از این ماده تکنیکی را بوجود آورده اند که اجازه می دهد، این خمیر باکتری را به شکل اسپری یا مالشی به سطوح صدمه دیده بناهای تاریخی برساند تا آغاز به ترمیم کنند.
“مایکل هاربوتل” عضو تیم “ژئوهیل”(Geoheal)که استاد مهندسی محیط زیست در دانشگاه “کاردیف” هم هست، اظهار داشت: سنگ ها و مواد زمینی از نظر ذاتی زیست گیرنده هستند. باکتری هایی که ما بهره برده ایم می توانند به خوبی در چنین محیط هایی زندگی کنند و منجر به تشکیل مواد معدنی جدید شوند، البته به شرط آنکه به آب، اکسیژن و مواد مغذی دسترسی داشته باشند.
محققان این خمیر باکتریایی را در بنایی تاریخی در ولز که ساخت آن به سال ۱۱۳۱ میلادی باز می گردد، آزمایش کردند. آنها با استفاده از دو نوع باکتری به نامهای “اسپوروسارسینا پاستوری”(Sporosarcina pasteurii) و “اسپوروسارسینا پاستوری”(Sporosarcina ureae) دریافتند که خمیر آنها در واقع سبب بهبود ریزساختار سنگی این بنا بدون تغییر شکل ظاهری سنگ ها می شود.
علاوه بر این، این خمیر باکتریایی بر قابلیت تنفس سنگ تاثیر نمی گذارد، مساله ای که در خیلی از روش های مرمت و محافظت از سنگ رخ می دهد.
روش باکتری های خود ترمیم می توانند ایمنی زیرساخت های حیاتی را بسیار بهبود بخشیده و از وقایع فاجعه باری مانند ریزش پل “موراندی” در جنوا ایتالیا در سال ۲۰۱۸ که منجر به قربانی شدن ۴۳ نفر شد، جلوگیری کند.
با این وجود، قسمت های زیادی از این سازه های تاریخی معمولاً در زیر زمین هستند و انجام این روش را به یک کار چالش برانگیز تبدیل می کنند.
محققان در بررسی چگونگی عملکرد این خمیر خودترمیم شونده در محیط های زیرزمینی همینطور کشف کردند که این معجون باکتریایی خود ترمیم کننده می تواند از میله های فولادی محصور شده در بتن هم محافظت کند.
رطوبت و مواد شیمیایی حاصل از خاک طی سالیان متمادی به تدریج سبب ضعیف شدن فولاد شده و منجر به ضعیف شدن ساختارها و خرابی های احتمالی می شود، ازاین رو روشی برای پیشگیری از این خوردگی فوق العاده پرارزش است.
“مگدالینی تئودوریدو” مهندس دانشگاه “نیوکاسل” که روی پروژه “ژئوهیل”(Geoheal) کار می کند، می گوید: در ساخت و سازهای جدید، امکان ترکیب این مواد خودترمیم شونده با دیگر مصالح، طراحی های جسورانه و پایدارتر را امکان پذیر می کند.
محققان می گویند: در آینده این روش حتی امکان دارد منجر به ایجاد روش های جدید و هیجان انگیز در ساخت و ساز و همینطور اشکال معماری شود که می توانند قرن ها مستحکم باقی بمانند.
منبع: howtoseo.ir
