پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود دریافتند که کروناویروس می تواند با حذف کردن بخشی از توالی ژنتیکی خود، از واکنش های سیستم ایمنی بدن فرار کند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، پژوهش جدیدی که در “دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبرگ” (UPMC) انجام شده است، نشان داده است که کروناویروس به واسطه حذف قطعات کوچک از توالی ژنتیکی خود، از واکنش های ایمنی فرار می کند.
از آنجائیکه حذف این قطعات در بخشی از توالی ژنتیکی رخ می دهد که برای شکل پروتئین خوشه ای رمزگذاری می کند، پادتن خنثی کننده پیشین نمی تواند ویروس را تحت کنترل درآورد.
“پاول دوپرکس” (Paul Duprex)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: شما نمی توانید چیزی را که وجود ندارد، ترمیم کنید. بخشی از ویروس که پادتن آنرا می بیند، برای همیشه از بین رفته است.
پژوهشگران، این الگو را در چندین نمونه متفاوت کروناویروس مشاهده کرده اند. انواع گوناگون کروناویروس که برای اولین بار در انگلستان و آفریقای جنوبی شناسایی شده اند، این حذف را در توالی خود دارند.
این الگوی مقاوم در مقابل خنثی سازی، اولین بار در یک بیمار مبتلا به نقص ایمنی مشاهده شد که قبل از مرگ به مدت ۷۴ روز به کروناویروس آلوده بود. این بازی ویروس و سیستم ایمنی بدن، مدتی طولانی زمان می برد و فرصتی را برای آغاز جهش های نگران کننده در ژن ویروس فراهم می آورد.
پژوهشگران به بررسی این مورد پرداختند که حذف موجود در توالی ویروس موجود در بدن یک بیمار، امکان دارد بخشی از یک روند بزرگتر باشد. آنها پایگاه داده های در ارتباط با توالی کروناویروس در سرتاسر جهان را مورد بررسی قرار دادند.
هنگامی که این پروژه آغاز شد، پژوهشگران گمان می کردند که کروناویروس نسبتا پایدار باشد اما هر چه پایگاه داده را بیشتر مورد بررسی قرار دادند، حذفیات بیشتر و الگوی دیگری را مشاهده نمودند.
“کوین مک کارتی” (Kevin McCarthy)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: تکامل در حال تکرار شدن بود. ما با بررسی این الگو توانستیم به پیشبینی بپردازیم.
رشته ویروس شناسایی شده در یک بیمار تحت بررسی، هنوز مستعد خنثی سازی با گروهی از پادتن های موجود در پلاسمای بهبود یافته است. این مورد نشان داده است که فرار جهش یافته، همه چاره نیست و مهم می باشد این مورد را هنگام طراحی ابزارهایی برای مقابله با کروناویروس متوجه شوید.
دوپرکس اظهار داشت: دنبال کردن ویروس به چند روش گوناگون، راه شکست دادن آن است. ترکیب پادتن های متفاوت و به کارگیری واکسن های گوناگون می تواند به این کار کمک نماید. بدین ترتیب اگر بحرانی پیش بیاید، می توانیم از نسخه های پشتیبان استفاده نماییم.
این پژوهش، در مجله “Science” به چاپ رسید.
