درمان اختلال بویایی با كمك انسولین!

روش سئو: پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود دریافته اند که انسولین، نقش مهمی در ترمیم نورون های بویایی بر عهده دارد.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، پژوهشگران می دانند که انسولین در بازسازی و رشد تعدادی از انواع نورون که اطلاعات حسی محیط را به مغز منتقل می کنند، نقشی حیاتی بر عهده دارد. با این وجود، اطلاعات پژوهشگران در مورد نقش انسولین در حس بویایی، خیلی کم است. پژوهشگران موسسه “Monell Chemical Senses Center” آمریکا در بررسی جدیدی نشان داده اند که انسولین، نقش مهمی در بلوغ بعد از لطمه “نورون های حس بویایی”(OSNs) بر عهده دارد.
“آکی هیتو کوبوکی”(Akihito Kuboki)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: یافته های ما نشان می دهند که استفاده از انسولین در مجرای بینی می تواند بعنوان درمانی برای لطمه ناشی از مشکلات مختلف به کار برود.
کوبوکی با آگاهی از این مساله که انسولین، قسمتی از مسیر ترمیم نورون های بینایی است، احتمال داد که شاید این هورمون، نقش مهمی در بلوغ بعد از لطمه نورون های حس بویایی بر عهده داشته باشد. همین طور وی اشاره کرد که خیلی از گیرنده های انسولین، در ناحیه بویایی مغز وجود دارند. کوبوکی با در نظر گرفتن این عوامل نتیجه گرفت که ممکنست انسولین نیز در حس بویایی نقش داشته باشد.
کوبوکی افزود: بااینکه دانشمندان هنوز ایده روشنی از نحوه عملکرد انسولین ندارند اما ما می دانیم که انسولین، نقش مهمی در پیش گیری از مرگ سلول ایفا می کند. اگر سطح انسولین کم شود، بیماران مبتلا به دیابت، حساسیت بالایی نسبت به مرگ سلول پیدا می کنند و همین موضوع می می تواند به از میان رفتن بویایی منجر شود.
کوبوکی، این پژوهش را پیگیری می کند تا بفهمد که چرا افراد مبتلا به دیابت، اغلب از “کربویی” یا “آنوسمی”(Anosmia) رنج می برند.
پژوهشگران در این پروژه، دیابت نوع یک را به موش ها القا کردند تا سطح انسولین در حال گردش را که به نورون های حس بویایی می رسند، کاهش دهند. کاهش انسولین، در بازسازی نورون های حس بویایی تداخل ایجاد کرد و به اختلال در حس بویایی منجر گردید. پژوهشگران با مقایسه تعداد نورون های حس بویایی و دستیابی آکسون های این نورون ها به پیاز بویایی، نحوه مختل شدن ساختار بافت بویایی در حفره بینی و پیاز بویایی را تحلیل کردند. همین طور آنها واکنش های ناشی از بو را در نورون های حس بویایی موجود در حفره بینی ثبت کردند.
پژوهشگران، نورون های حس بویایی را که توانایی منحصر به فردی در ترمیم دارند، مجروح کردند. این کار به پژوهشگران امکان داد تا به بررسی این مساله بپردازند که آیا نورون های حس بویایی برای ترمیم به انسولین نیاز دارند یا خیر. از نظر پژوهشگران، پاسخ این سوال، مثبت است. علاوه بر این، پژوهشگران دریافتند که نورون های حس بویایی، بین هشت تا ۱۳ روز بعد از آسیب، نسبت به مرگ سلولی ناشی از فقدان انسولین حساس هستند. این نتایج نشان می دهند که نورون های حس بویایی تازه تولید شده، طی یک مرحله حساس به انسولین وابسته هستند. پژوهشگران دریافتند که انسولین باید در این زمان حساس رشد نورون ها به کار برود تا بتواند حس بویایی موش را بازیابی کند.
نکته حائز اهمیتی که پژوهشگران دریافته اند، این است که انسولین به بازسازی نورون های حس بویایی هم در موش های مبتلا به دیابت نوع یک و هم در موش های غیر دیابتی کمک می نماید.
کوبوکی اظهار داشت: ما دریافتیم که انسولین حتی در موش های غیردیابتی هم می تواند به بازسازی نورون های حس بویایی بیانجامد و شاید بتواند به درمانی برای اختلال عملکرد بویایی در بیماران غیر دیابتی تبدیل گردد.
پژوهشگران بطور ویژه، روند بازسازی نورون های حس بویایی بعد از لطمه را تنها در موش های مبتلا به دیابت نوع یک مورد بررسی قرار داده اند و اثرات آنرا در دیابت نوع دو بررسی نکرده اند اما در نظر دارند که این کار را در آینده انجام دهند.
این پژوهش، در مجله “eNeuro” به چاپ رسید.

منبع: