به گزارش روش سئو دانشمندان یک ˮشبه کریستالˮ(Quasicrystal) متعلق به یک انفجار هسته ای در سال ۱۹۴۵ را یافته اند که می گویند این کشف جدید می تواند روزی به منع گسترش سلاح های هسته ای کمک نماید.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، محققان آزمایشگاه ملی “لوس آلاموس”(LANL)، آزمایشگاهی که در طول جنگ جهانی دوم برای طراحی سلاح های هسته ای بعنوان بخشی از “پروژه منهتن” تاسیس شد، “شبه کریستال” یا “شبه بلور” جدیدی را کشف کرده اند که در اثر نخستین انفجار هسته ای در سایت ترینیتی در نیومکزیکو در شانزدهم ژوئیه ۱۹۴۵ بوجود آمده است.
شبه بلور یا شبه کریستال نوعی شکل ساختاری منظم فاقد تناوب تکراری می باشد. این ساختارها، الگوهایی را می سازند که همه فضاهای شبکه بلوری را حتی در صورت وجود نقض تقارنی پر کنند.
نویسندگان این مطالعه اظهار داشتند که این کشف جدید، چارچوب ایجاد شبه کریستال توسط یک سلاح هسته ای در زمینه فرآیندهای فیزیکی انجام شده طی صدها میلیون سال در اعماق فضا را مشخص می کند.
بنابراین، این نمونه می تواند به نسل های آینده کمک نماید تا زنجیره حوادثی را که انفجارهای هسته ای به راه انداخته اند، بهتر درک کنند. به قول محققان این مطالعه، این بینش می تواند به منع گسترش سلاح های هسته ای در آینده کمک شایانی کند.
این شبه کریستال که اخیرا پیدا شده است، هم اکنون قدیمی ترین شبه کریستال ساخته شده توسط بشر است و تاریخ ایجاد آن به ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ بازمی گردد.
“تری سی والاس” مدیر آزمایشگاه ملی “لوس آلاموس” و از نویسندگان این مقاله در مورد این کشف توضیح داد: شناخت سلاح های هسته ای کشورهای دیگر مستلزم آن است که ما درک درستی از برنامه های آزمایش هسته ای آنها داشته باشیم. ما به صورت معمول بقایای رادیواکتیو و گازها را تجزیه و تحلیل می نماییم تا بفهمیم که این سلاح ها چگونه ساخته شده اند و یا چه موادی در آنها موجود است، اما این نشانه ها از بین می روند. در حالیکه یک شبه کریستال که در محل انفجار هسته ای تشکیل می شود، می تواند به صورت بالقوه انواع جدیدی از اطلاعات را برای ما فاش کند.
محققان در مطالعه خود توضیح دادند که این شبه کریستال دارای تقارن چرخشی ۵ تایی است که در یک کریستال طبیعی غیر ممکن است. این شبه کریستال، قدیمی ترین شبه کریستال ساخته شده توسط بشر است.
این شبه کریستال یک محصول جانبی تصادفی حاصل از نخستین آزمایش بمب اتم معروف به “بمب ترینیتی” است که سبب شد همه چیز در منطقه آزمایش با خاک یکسان شود.
برای آزمایش “بمب ترینیتی” یک دستگاه هسته ای به نام “گجت” در بالای یک برج فولادی قرار گرفت و در حالیکه دانشمندان “پروژه منهتن” از فاصله ای ایمن در حال تماشا بودند، منفجر شد و گلوله آتش حاصل از انفجار به ایجاد یک ابر قارچ شکل به قطر ۱۲.۲ کیلومتر منجر شد!
گفتنی است که این کشف جدید به این مفهوم است که این شبه کریستال در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵، سال ها پیش از کشف شبه کریستال ها توسط جامعه علمی در سال ۱۹۸۰ تشکیل شده است.
ایجاد شبه کریستال ها قدرت انفجارهای هسته ای را نشان داده است. در سال ۲۰۱۶، محققان دانشگاه “فلورانس” در نمونه ای از شهاب سنگ “خاتیرکا”(Khatyrka) که در روسیه پیدا شده بود و قدمت آن صدها میلیون سال است، شبه کریستال کشف کردند.
طبق گزارش محققان، این سیارک پیش از رسیدن به زمین، سابقه ای طولانی در برخوردهای شدید داشته که منجر به تجربه فشار بیشتر از پنج گیگاپاسکال در دمای ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد شده است.
محققان این مقاله جدید درباره “شبه کریستال ترینیتی” نوشتند که این نمونه تازه کشف شده هم اکنون اسراری را درون خود پنهان دارد که توسط دانشمندان نسل آینده با فناوری های پیشرفته تر فاش خواهد شد.
“والاس” توضیح داد: این شبه کریستال از لحاظ پیچیدگی بسیار باشکوه است، اما هنوز هیچ کس نمی تواند به ما بگوید که چرا به این شکل تشکیل شده است.
وی ادامه داد: اما روزی دانشمند یا مهندسی حقایق پنهان آنرا کشف خواهد نمود و ما برای ایجاد آن توضیح ترمودینامیک در اختیار خواهیم داشت. پس امیدوارم آن زمان بتوانیم از این دانش برای درک بهتر انفجارهای هسته ای استفاده نماییم و در نهایت به تصویر کامل تری از آنچه در آزمایش های هسته ای رخ می دهد، برسیم.
این مطالعه در مجله PNAS انتشار یافته است.
