به گزارش روش سئو شاید بزودی یک ابزار حسی کوچک بتواند اختلالات پوستی را به صورت غیرتهاجمی و با سرعت تشخیص دهد.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، شاید با قرار دادن یک ورقه نرم و کشش پذیر روی پوست بتوان اختلالات پوستی را به صورت غیرتهاجمی و بسیار زود تشخیص داد. گروهی از پژوهشگران هنگ کنگی با همکاری “دانشگاه نورث وسترن”(Northwestern University) آمریکا، ابزار الکترومکانیکی ساده ای را طراحی نموده اند که میتوان از آن برای تشخیص صدمه شناسی در بافت های عمیق به صورت خودکار و غیرتهاجمی استفاده نمود. یافته های این پژوهش، پایه ای برای کاربردهای آینده در ارزیابی بالینی سرطان های پوست و یا بیماری های پوستی به شمار می روند.
سیستم های الکترومکانیکی که امکان بررسی دقیق و سریع سفتی بافت های نرم بدن انسان را فراهم می کنند، می توانند اطلاعات بالینی سودمندی را جهت بررسی، تشخیص و درمان صدمه شناسی های متعدد بخصوص صدمه شناسی های در ارتباط با پوست فراهم نمایند. در هر حال، ارزیابی های تشخیصی کنونی مانند “magnetic resonance elastography” معمولا به ابزارهای بزرگی در بیمارستان و پزشکان آموزش دیده نیاز دارند. جدید ترین فناوری بررسی سفتی بافت، تنها می تواند عمق سطحی پوست فوقانی را تا مقیاس میکرومتر اندازه گیری نماید.
پژوهشگران برای مرتفع ساختن این مشکل، یک ابزار الکترومکانیکی ساده و کوچک را برای ارزیابی دقیق و در لحظه طراحی نموده اند. پژوهشگران از یک سیستم الکترومغناطیسی کوچک استفاده کردند که یک محرک ارتعاش و یک ورقه نرم کشش پذیر را برای ارزیابی سفتی پوست و سایر بافت های نرم بیولوژیکی در عمق بین یک تا هشت میلی متری به کار گرفتند.
پژوهشگران، عملکرد این ابزار را در مواد مصنوعی و بیولوژیکی مانند هیدروژل ها، پوست خوک و قسمت های گوناگونی از پوست انسان ارزیابی کردند. دکتر “یو شینج”(Yu Xinge)، سرپرست این پژوهش اظهار داشت: ضایعات در مقایسه با پوست مجاور خود، سفتی بیشتری نشان دادند که دلیل اصلی آن، کشش و آبرسانی پوست است. این بررسی های ساده، اهمیت بالینی بالقوه ای در شناسایی و هدف قرار دادن سریع ضایعات پوستی دارند.
وی ادامه داد: بافت مبتلا به سرطان معمولا سفت تر یا نرم تر از بافت معمولی است و چنین تفاوتی می تواند بعنوان یک نشانگر زیستی برای تشخیص خیلی از مشکلات پوستی مانند سرطان پوست یا تومورهای زیر پوست به کار برود.
این پژوهش، در مجله “Nature Biomedical Engineering” به چاپ رسید.