بهبود پیوند عضو با ابداع پوششی برای رگ های خونی

روش سئو: پژوهشگران کانادایی در بررسی جدید خود، پوششی از جنس یک پلیمر مخصوص ابداع نموده اند که می تواند میزان رد عضو پیوند زده شده را کم کند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از سایتک دیلی، پژوهشگران “دانشگاه بریتیش کلمبیا”(UBC)، روشی یافته اند تا با بهره گیری از یک پلیمر مخصوص که رگ های خونی روی اندام پیوند زده شده را می پوشاند، میزان رد عضو بعد از پیوند را کاهش دهند.
دکتر “جایاچاندران کیشکاکداتو”(Jayachandran Kizhakkedathu)، سرپرست این پژوهش اظهار داشت: ما امیدواریم که این پیشرفت، روزی کیفیت زندگی بیماران نیازمند پیوند را بهبود ببخشد و طول عمر اندام های پیوند زده شده را افزایش دهد.
شاید این کشف بتواند نیاز به داروهای دارای عوارض جانبی را در بیماران گیرنده پیوند که برای پیش گیری از حمله سیستم ایمنی بدن خود به اندام جدید باید دارو مصرف کنند، کم کند.
کیشکاکداتو افزود: رگ های خونی در اندام های ما، با پوششی از قندهای ویژه محافظت می شوند که واکنش سیستم ایمنی را سرکوب می کند اما در پروسه گرفتن اندام پیوند زده شده، این قندها لطمه می بینند و دیگر نمی توانند پیام خودرا انتقال دهند.
کیشکاکداتو و گروهش، پلیمری را برای تقلید از این قندها ساخته اند و یک پروسه شیمیایی را نیز برای به کار گرفتن آن در رگ های خونی ابداع نموده اند.
دکتر “اریکا سیرن”(Erika Siren)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: به یاد دارم که اندامی را در محلول دیدم و فکر کردم که این روشی عالی برای مهندسی درست است. موقعیت های زیادی وجود ندارند که بتوانید این اندام را بیرون از بدن مشاهده کنید. می توانید آنرا برای مزایای درمانی، مستقیما مهندسی کنید.
آزمایش ها تایید نمود که رگ خونی موش بعد از پوشانده شدن با این روش و سپس پیوند زدن، مقاومتی بلندمدت در مقابل التهاب و رد عضو نشان میدهد. سپس، این یافته ها با بهره گیری از سلول های ایمنی نسل جدید مورد تایید قرار گرفت.
دکتر “جاناتان چوی”(Jonathan Choy)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما از توانایی این تکنولوژی جدید در پیش گیری از رد پیوند، شگفت زده شدیم. صادقانه بگویم که سطح حفاظت، غیرمنتظره بود.
این روش تا حالا فقط برای رگ های خونی و کلیه ها و در موش ها اعمال شده است. هنوز چندین سال زمان تا آزمایش بالینی روی انسان باقی مانده است. با این وجود، پژوهشگران امیدوارند که عملکرد آن به همین اندازه برای ریه ها، قلب و سایر اندام ها خوب باشد. این خبر خوبی برای دریافت کنندگان اندام پیوندی خواهد بود.
این پژوهش، در مجله “Nature Biomedical Engineering” به چاپ رسید.

منبع: