سرباز ربات های انسان نما که در واقعیت مجازی جان می گیرند، مقرر است برای آموزش چتربازان ارتش بریتانیا در جنگ مورد استفاده قرار بگیرند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، سربازان تشکیلات نظامی “۱۶Air Assault Brigade” آموزش واقعیت مجازی مخصوصی را در تاسیسات خود در کولچستر، اسکس(Colchester، Essex) تجربه خواهند کرد و توانایی های خودرا به نمایش می گذارند.
این هدف های رباتیک انسانی “SimStriker” نام دارند و در صورتیکه به زبان خارجی فریاد می زنند، به سمت سربازان گلوله های مشابه اسلحه های بادی(تفنگ بی بی) شلیک می کنند.
در دنیای واقعی، این ربات های انسان نما شبیه به مانکن هستند اما در واقعیت مجازی به شکل آواتارهایی از جنگنده های دشمن ظاهر می شوند.
شرکت دفاعی بریتانیایی “۴GD”، ده مورد از این ربات ها را برای تشکیلات “۱۶Air Assault Brigade” که یگانی از ارتش بریتانیا است، تامین می کند.
“راب تیلور”(Rob Taylor)، موسس “۴GD” می گوید: ما مشتاقیم که “SimStriker” را بطور رسمی به بازار عرضه نماییم و به پشتیبانی از ارتش بریتانیا با کمک فناوری های پیشرفته ادامه دهیم.
مانکن های “SimStriker ” این شرکت گامی جسورانه از اهداف چوبی سنتی به سمت نسل جدیدی از دشمنان هوشمند برداشته اند که شبیه سازی ها را واقعی تر می کند و می تواند کارایی سربازان را با دقت ارزیابی کند و قابلیت های آنها را در جنگ های شهری بهبود بخشد.
این مانکن ها زمانی که تیر می خورند از ارتفاع به پایین می آیند و وقتی چنین اتفاقی رخ می دهد در واقعیت مجازی طوری بنظر می رسد که گویی دشمن بعد از به هدف خوردن گلوله روی زمین افتاده است.
ابزارهای پیشرفته در داخل مانکن به آن امکان دریافت حرکات، صداها و نور را می دهد تا بتوانند بصورت صوتی پاسخ دهند.
“SimStriker “ها می توانند به زبان های مختلف همچون روسی و عربی فریاد بزنند. گلوله های واقعی از دو بخش ربات های انسان نما یعنی از روی سر و کمر شلیک می شوند.
حسگرهای موجود روی مانکن، تعداد شلیک و دقت کارآموزها را در پروسه آموزش ثبت می کنند.
در بخش دیگری، نیروها می توانند از پنجره به بیرون نگاه کنند و یک منطقه جنگی مجازی ببینند که شبیه ساز شهرهای واقعی است. “۴GD” می خواهد تا حد امکان از قرار دادن عینک های واقعیت مجازی بر روی صورت سربازان خودداری کند. یک جایگزین برای آنها استفاده از همزاد دیجیتالی و پرتال های مجازی بر روی کامپیوتر ها است.
سربازان در دنیای واقعی یا فیزیکی می توانند آنها را ببینند و با مهمات غیر بالستیک به آنها شلیک کنند و آنها در دنیای واقعی می میرند و همزاد دیجیتالی آنها در دنیای مجازی نیز می میرد.
هر آن چه در دنیای واقعی رخ می دهد در دنیای مجازی نیز تکرار می شود. این شرکت در وب سایت خود توضیح داده که می خواهد کیفیت آموزش را بوسیله ترکیب واقعیت و دنیای مجازی افزایش دهد.
