بررسی جدید پژوهشگران اروپایی، تأثیر مثبت یک دارو را در نجات بیماران مبتلا به سرطان مثانه نشان داده است.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی “انجمن اورولوژی اروپا” (EAU)، پژوهشگرانی که گروهی از بیماران مبتلا به سرطان مثانه را بعد از جراحی با داروی “آتزولیزومب” (Atezolizumab) درمان کردند، دریافتند بیمارانی که خون آنها حاوی “DNA تومور در گردش” (ctDNA) است، پاسخ بسیار خوبی به این نوع درمان می دهند.
این پژوهش، بخشی از فاز سوم یک کارآزمایی بزرگ معروف به “IMvigor010” است که بررسی می کند آیا تجویز آتزولیزومب به بیماران تا یک سال بعد از جراحی مثانه، می تواند بقای بیماران را بهبود ببخشد یا خیر. پژوهشگران، این بیماران را با گروهی از بیماران که هیچ درمان دیگری بعد از جراحی دریافت نکرده بودند، مقایسه کردند.
باآنکه این کارآزمایی، تفاوت مفهوم داری را در برآورد کردن بقای کلی دو گروه تحت درمان پیدا نکرد، اما پژوهشگران متوجه شدند که زیرگروهی از بیماران که دارای ctDNA مثبت بودند، هنگامی که آتزولیزومب مصرف کردند، بهبود قابل توجهی را نشان دادند. این مزایا شامل افزایش میزان بقا بود که در بیماران دارای ctDNA منفی مشاهده نشد.
علاوه بر این، پژوهشگران دریافتند بیمارانی که دارای ctDNA مثبت بودند، اما بعد از درمان با آتزولیزومب به ctDNA منفی تبدیل شدند، در نهایت پیش آگهی خوبی داشتند.
ctDNA شامل قطعاتی از DNA است که از سلول های سرطانی و تومورهایی که در جریان خون یافت می شوند، به جا می ماند. باآنکه ctDNA گاهی اوقات بعنوان یک نشانگر زیستی امیدوارکننده و کم تهاجمی در انکولوژی بالینی ظاهر شده است، اما هنوز به صورت گسترده برای تشخیص و درمان استاندارد سرطان استفاده نمی گردد. این روش شامل تعیین توالی ژن خاص تومور برای هر بیمار است، ازاین رو زمان بر و هم اکنون نسبتا گران به حساب می آید.
پروفسور “یورگن گشوند” (Jürgen Gschwend)، استاد “دانشگاه فنی مونیخ” (TU Munich) اظهار داشت: ما پیش تر می دانستیم بیمارانی که ctDNA مثبت هستند، در مقایسه با بیماران ctDNA منفی، پیش آگهی بدی دارند؛ اما این اولین دفعه است که می توانیم نشان دهیم که با ایمنی درمانی می توانیم روند بیماری را با عنایت به وضعیت ctDNA بیمار تغییر دهیم.
وی ادامه داد: اگر بتوانیم ثابت نماییم که فعالیت دارویی با وضعیت ctDNA مرتبط می باشد و بیماران پرخطر از آن سود خواهند برد، میتوان اظهار داشت که دارو به مرور زمان، مسیر درمان استاندارد را تغییر می دهد و در نهایت میانگین هزینه تحلیل و بررسی ctDNA را می کاهد.
پروفسور “مورگان روپرت” (Morgan Roupret)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: حوزه پزشکی شخصی سازی شده نه تنها از شاخصهای بالینی، بلکه از شاخصهای مولکولی استفاده می نماید. بنابراین، تحلیل و بررسی ctDNA، بسیار جالب است. انجام دادن این کار با فناوری های جدید، نسبتا آسان است و به این معناست که می توانیم زیرمجموعه ای از بیماران را انتخاب نماییم که احیانا واکنش مثبتی نشان می دهند.
گام بعدی، بررسی های آینده طی کارآزمایی “IMvigor011” خواهد بود که در ادامه این نتایج، باردیگر طراحی شده است. این کارآزمایی با استفاده از ۵۰۰ شرکت کننده، نمونه گیری ctDNA را بیشتر مورد ارزیابی قرار می دهد و تأثیر آتزولیزومب را با تأثیر دارونما بعد از جراحی مقایسه می کند.
“روپرت” اضافه کرد: این یافته های قوی نشان می دهند که ctDNA پتانسیل بالایی را برای نظارت بر بیماران و انتخاب مؤثرترین درمان برای آنها عرضه می دهد.
این پژوهش در نشست سالانه انجمن اورولوژی اروپا “EAU22” در آمستردام عرضه شد.
منبع: روش سئو
