به گزارش روش سئو بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی نشان داده است که امکان دارد با عوض کردن خون بتوان به درمان آلزایمر کمک کرد.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، پژوهش جدیدی که در “مرکز علوم درمانی دانشگاه تگزاس در هیوستون”(UTHealth Houston) انجام شده است، نشان داده است که یک درمان جدید و اصلاح کننده برای بیماری آلزایمر امکان دارد عوض کردن کل خون باشد که تشکیل پلاک آمیلوئید را در مغز موش ها به صورت موثری می کاهد.
این گروه پژوهشی به سرپرستی دکتر “کلودیو سوتو”(Claudio Soto)، استاد بخش عصب شناسی مرکز علوم درمانی دانشگاه تگزاس در هیوستون، مجموعه ای از درمان های تعویض کامل خون را انجام دادند تا خون موش هایی را که پروتئین های پیش ساز آمیلوئید عامل بیماری آلزایمر را در خود دارند، تا اندازه ای با خون موش های سالم با زمینه ژنتیکی مشابه جایگزین کنند.
سوتو اظهار داشت: این پژوهش، به اثبات مفهوم استفاده از فناوری هایی می پردازد که معمولاً در آزمایش های پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند؛ همچون “پلاسمافرزیس”(Plasmapheresis) یا دیالیز خون که به پاکسازی خون بیماران مبتلا به آلزایمر و کاهش تجمع مواد سمی در مغز می پردازد.
وی ادامه داد: روش ما، این مزیت را دارد که بیماری را میتوان به جای مغز، در گردش خون درمان کرد.
بررسی های پیشین سوتو و سایر پژوهشگران مرکز علوم درمانی دانشگاه تگزاس در هیوستون نشان داده اند که تاشدگی و تجمع پروتئین های آمیلوئید بتا در مغز، نقش اصلی را در بیماری آلزایمر بر عهده دارند. بنابراین، پیشگیری و حذف توده های پروتئینی که به اشتباه تا شده اند، بعنوان یک درمان امیدوارکننده برای این بیماری در نظر گرفته می شود.
با این حال، درمان بیماری آلزایمر به علت دشواری در رساندن عوامل درمانی از راه سد خونی مغز، تا مدت ها پیچیده بوده است. سوتو و دیگران از راه جدید ترین پژوهش های خود دریافتند که دستکاری اجزای درحال گردش در خون بیماران مبتلا به آلزایمر می تواند کلید حل این مشکل باشد.
“آکیهیکو اورایاما”(Akihiko Urayama)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: رگ های خونی مغز معمولاً بعنوان غیرقابل نفوذترین مانع در بدن در نظر گرفته می شوند. ما می دانستیم که این مانع در عین حال، یک رابط بسیار تخصصی بین مغز و گردش خون سیستمیک است.
پژوهشگران بعد از چند بار تزریق خون دریافتند که ایجاد پلاک های آمیلوئیدی مغز در موش های مبتلا به آلزایمر، بین ۴۰ تا ۸۰ درصد کاسته شده است. همینطور این کاهش، به بهبود عملکرد “حافظه فضایی”(spatial memory) در موش های مسن مبتلا به صدمه ناشی از تجمع آمیلوئید انجامید و میزان رشد پلاک را به مرور زمان کم کرد.
باآنکه مکانیسم دقیقی که توسط این تبادل خون سبب کاهش صدمه شناسی آمیلوئید و بهبود حافظه می شود، هم اکنون ناشناخته است اما احتمالات گوناگونی در مورد این مورد وجود دارد.
یک توضیح احتمالی این است که کاهش پروتئین آمیلوئید بتا در جریان خون امکان دارد به سهولت در توزیع مجدد پپتید کمک نماید. نظریه دیگر این است که تبادل خون، به نحوی از هجوم آمیلوئید بتا جلوگیری می کند یا به پیشگیری از جذب مجدد آمیلوئید بتای پاکسازی شده می پردازد.
با این حال، صرف نظر از مکانیسم های در رابطه با درمان تبادل خون، این پژوهش نشان داده است که هدف مورد نظر برای درمان بیماری آلزایمر امکان دارد در محیط نهفته باشد.
این پژوهش، در مجله “Molecular Psychiatry” به چاپ رسید.
