به گزارش روش سئو پژوهشگران ˮدانشگاه نورث وسترنˮ در بررسی جدید خود، قابلیت پرواز کردن را به میکروتراشه ها بخشیده اند تا آنها را برای نظارت بر آلودگی هوا و بیماری های ناشی از آن به کار بگیرند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی دانشگاه نورث وسترن، پژوهشگران موفق شده اند قابلیت پرواز کردن را به میکروتراشه های الکترونیکی اضافه کنند. این میکروتراشه جدید پرنده که به اندازه یک دانه ماسه است، موتور ندارد. در عوض، درست مانند بذر درخت افرا، با کمک باد پرواز می کند.
پژوهشگران حوزه مهندسی “دانشگاه نورث وسترن” (Northwestern University) آمریکا با بررسی بذر درختان افرا و سایر بذرهای پراکنده در باد، میکروتراشه را تنظیم کردند تا مطمئن شوند که هنگام افتادن از ارتفاع زیاد، سرعت آن کاسته می شود و به صورت کنترل شده سقوط می کند. این رفتار، پرواز میکروتراشه را تثبیت می کند و زمان تعامل با آن با هوا را زیاد می کند. این مورد ایده آلی برای نظارت بر آلودگی هوا و بیماری های ناشی از هوا به حساب می آید.
این میکروتراشه بعنوان کوچکترین سازه پرنده ساخته دست انسان، به همراه همه فناوری های فوق مینیاتوری خود همچون حسگرها، منابع قدرت، آنتن های ارتباط بی سیم و حافظه تعبیه شده برای ذخیره داده ها، قابل بسته بندی است.
“جان راجرز” (John Rogers)، سرپرست این پژوهش اظهار داشت: هدف ما این بود که پرواز با کمک بال را به سیستم های الکترونیکی کوچک اضافه نماییم. ما باور داریم که این توانایی ها به ما امکان می دهند تا دستگاههای الکترونیکی بسیار کاربردی و مینیاتوری را برای نظارت بر آلودگی هوا، بررسی جمعیت یا ردیابی بیماری ها مورد استفاده قرار دهیم. ما توانستیم با استفاده از ایده هایی که از جهان بیولوژیکی الهام گرفته شده اند، این کار را انجام دهیم. طبیعت طی میلیاردها سال، دانه هایی با خصوصیت های بسیار پیچیده طراحی نموده است. ما از این مفاهیم طراحی استفاده کردیم تا به میکروتراشه ها سازگاری ببخشیم و سپس آنها را روی سیستم عامل مدارهای الکترونیکی به کار گرفتیم.
راجرز و گروهش، انواع متفاوتی از میکروتراشه های پرنده را طراحی و ابداع کردند و سپس به طراحی شکل و زوایای قرار گرفتن بال ها پرداختند. آنها برای رسیدن به ایده آل ترین ساختار، به مدل سازی محاسباتی نحوه جریان یافتن هوا در اطراف میکروتراشه پرداختند تا چرخش آنرا کنترل کنند. “یونگگانگ هوانگ” (Yonggang Huang)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: مدل سازی محاسباتی به ما امکان داد تا ساختارهای پرواز را به سرعت طراحی نماییم. این کار بدون انجام گرفتن آزمون و خطا، غیر ممکن به نظر می آید.
این گروه پژوهشی با استفاده از مدل سازی محاسباتی توانستند ساختارهای مورد نظر را با کمک روش های پیشرفته در آزمایشگاه بسازند و مورد بررسی قرار دهند. سازه های به دست آمده، قابل ساخته شدن در شکل ها و اندازه های متعدد هستند.
این پژوهش، در مجله “Nature” به چاپ رسید.
منبع: howtoseo.ir
