کووید-۱۹ مادر بر رشد عصبی نوزاد تاثیر می گذارد

روش سئو: بررسی جدید پژوهشگران اسپانیایی نشان میدهد که ابتلای مادر به کووید-۱۹ می تواند به بروز تفاوت هایی در رشد عصبی نوزاد منجر شود.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از “انجمن روانپزشکی اروپا”(EPA)، به نظر می آید نوزادان متولد شده از مادرانی که در دوران حاملگی به بیماری کووید-۱۹ مبتلا می شوند، تفاوت هایی را در رشد عصبی خود در شش هفتگی نشان می دهند.
دکتر “رزا آیسا آریولا”(Rosa Ayesa Arriola)، از اعضای “موسسه تحقیقاتی والدسیلا”(IDIVAL) و پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: همه نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به کووید-۱۹، تفاوت های عصبی را در رشد نشان نمی دهند اما داده های ما نشان می دهند که خطر مبتلاشدن به این تفاوت ها در مقایسه با نوزادانی که در رحم مادر در معرض مبتلاشدن به کووید-۱۹ نیستند، افزایش می یابد. ما برای تأیید میزان دقیق تفاوت، به یک پژوهش بزرگ تر نیاز داریم.
پژوهشگران دریافتند نوزادانی که از مادران مبتلا به دنیا می آیند، در مقایسه با نوزادان مادران غیر مبتلا، به ویژه زمانی که مبتلاشدن در اواخر حاملگی رخ داده باشد، مشکلات بیشتری را در آرام کردن و سازگاری بدن خود تجربه می کنند. علاوه بر این، نوزادانی که از مادران مبتلا به دنیا می آیند، مشکل بیشتری را در کنترل حرکت سر و شانه نشان می دهند. این تغییرات حاکی از تأثیر احتمالی کووید-۱۹ بر عملکرد حرکتی یا کنترل حرکت هستند.
نتایج به دست آمده، حاصل ارزیابی اولیه پروژه “COGESTCOV-19” هستند که دوره حاملگی و رشد نوزاد مادران مبتلا به کووید-۱۹ را دنبال کرد. پژوهشگران، داده های مربوط به ارزیابی حاملگی و شرایط بعد از زایمان را در شش هفته بعد از تولد ارائه می کنند اما این پروژه همچنان ادامه می یابد تا بررسی کند که آیا اثرات بلندمدت دارد یا خیر. این گروه، رشد زبان و حرکت نوزاد را بین ۱۸ تا ۴۲ ماهگی زیر نظر خواهند داشت.
ارزیابی اولیه، نوزادان متولد شده از ۲۱ زن حامله مبتلا به کووید-۱۹ و نوزادان آنها را با ۲۱ شخص سالم که در “بیمارستان دانشگاه مارکوز د والدسیلا”(HUMV) حضور داشتند، مقایسه کرد. مادران طی دوره حاملگی و پس از آن، تحت مجموعه ای از آزمایشات قرار گرفتند. این آزمایش ها شامل آزمایش های هورمونی و سایر آزمایش های بیوشیمیایی، آزمایش بزاق، واکنش های حرکتی و پرسش نامه های روانشناختی بود. همه بررسی ها برای ارزیابی سن نوزاد، جنسیت و سایر عوامل تنظیم شدند. آزمایش های بعد از زایمان شامل “مقیاس ارزیابی رفتار نوزادان”(NBAS) بود که حرکت و رفتار نوزاد را اندازه گیری می کند.
“آگوئدا کاسترو کوئینتاس”(Águeda Castro Quintas)، پژوهشگر “دانشگاه بارسلونا”(University of Barcelona) و از اعضای این گروه پژوهشی اظهار داشت: ما دریافتیم که در مقیاس ارزیابی رفتار نوزادان، عناصر خاصی در نوزادان شش هفته ای که در معرض “کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲”(SARS-COV-2) قرار گرفته بودند، تغییر کرده است. واکنش آنها نسبت به در آغوش گرفته شدن، کمی متفاوت بود. ما خصوصاً در مورد نحوه انجام دادن این آزمایش ها حساس بودیم. هر یک از مادران و نوزادان از نزدیک توسط پزشکانی مورد بررسی قرار گرفتند که آموزش تخصصی دیده بودند.
وی ادامه داد: باید توجه داشته باشیم که نتایج به دست آمده، نتایج اولیه هستند اما این قسمتی از پروژه ای است که نمونه بزرگتری شامل ۱۰۰ مادر و نوزادان آنها را دنبال می کند. همچنین، آنها در دوران حاملگی و بعد از تولد تحت نظر قرار گرفته اند. ما همین طور می خواهیم این مادران و نوزادان را با داده های پروژه مشابه دیگری موسوم به “epi-project” مقایسه نماییم که به تأثیر استرس و ژنتیک بر رشد عصبی کودک می پردازد.
کوئینتاس افزود: این یک پروژه درحال انجام شدن است و ما در مراحل اولیه آن هستیم. ما متوجه شدیم نوزادانی که مادران آنها به کووید-۱۹ مبتلا شده اند، اثرات عصبی را در شش هفتگی نشان می دهند اما نمی دانیم که آیا این اثرات به بروز مشکلات بلندمدت منجر می شوند یا خیر. بررسی بلندمدت ممکنست به ما در درک این مساله کمک نماید.
“نریا سن مارتین گونزالس”(Nerea San Martín González)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: در نوزادانی که بسیار جوان هستند، چندین مولفه مانند مهارت های زبانی یا شناخت وجود دارند که ما نمی توانیم آنها را اندازه گیری نماییم. ما باید توجه داشته باشیم که این یک نمونه نسبتا کوچک است؛ بدین سبب ما درحال تکرار کردن آزمایش هستیم و این مساله را در مدت زمان طولانی تری پیگیری خواهیم کرد. ما برای تعیین نقش مبتلاشدن به کووید-۱۹ در تغییرات رشد عصبی نوزادان و نقش سایر عوامل محیطی، به یک نمونه بزرگتر نیاز داریم.
دکتر آریولا اظهار داشت: این یک فرصت مناسب برای ایجاد همکاریهای بین المللی است که به ما امکان می دهند تا رشد عصبی بلندمدت را در نوزادان متولد شده طی دوره همه گیری کووید-۱۹ ارزیابی نماییم. پژوهش در این حوزه، برای درک مشکلات عصبی احتمالی و لطمه پذیری های سلامت روان نوزادان در سالهای آینده و پیش گیری از آنها حیاتیست.
دکتر “لیویو پروونزی”(Livio Provenzi)، پژوهشگر “دانشگاه پاویا”(University of Pavia) در ایتالیا که از اعضای این گروه پژوهشی نیست، اظهار داشت: نیاز زیادی به بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم همه گیری کووید-۱۹ بر سلامت و رفاه والدین و نوزادان وجود دارد. بارداری، دوره ای از زندگی است که بخش قابل توجهی از رشد بعدی ما را شکل می دهد و قرار گرفتن در معرض ناملایمات طی دوره حاملگی می تواند ردپای بیولوژیکی بلندمدتی را از خود به جا بگذارد. یافته های گروه دکتر آریولا، شواهدی را در خصوص تغییرات اپی ژنتیکی در نوزادان متولدشده از مادرانی نشان می دهند که در دوران بارداری، در معرض استرس ناشی از بیماری همه گیر قرار داشتند. این نشان میدهد که ما به پژوهش بین المللی در مقیاس بزرگ تر نیاز داریم تا به ما امکان دهد که اثر تغییرات را بر رشد و سلامتی نوزادان درک نماییم و مراقبت هایی باکیفیت بهتر را به والدین و نوزادان ارائه دهیم.
این پژوهش، در سی اُمین کنگره روانپزشکی اروپا ارائه شد.